Niby to samo, a jednak inne. Niby nic, a jednak coś. Niby dobrze, ale źle. Nastawienie to kategoria przekonań, to sposób myślenia i patrzenia na świat. To, co widzimy zależy w głównej mierze od tego, co chcemy zobaczyć. Skrajnie różne podejścia do tematu. Inna motywacja, a efekt jest bardzo podobny. Pozornie niemożliwe okazuje się być możliwe. Jak to wyjaśnić? Nauczanie i działalność Kościoła katolickiego obrosły w półprawdy i stereotypy. Tematy związane z Kościołem są niejednokrotnie trudne, ale atrakcyjne. Jedni atakują, inni bronią. Jedni widzą superlatywy tym, gdzie inni dostrzegają problemy. Jednak radykalizacja poglądów i często skrajne opinie, niczemu dobremu nie służą. Kościół jest miejscem spotkania z Bogiem i człowiekiem; miejsce dla wszystkich. „Ale bycie razem jest możliwe tylko wtedy, kiedy wiarę przeżywa się rzeczywiście jako wiarę. To znaczy w kategoriach personalistycznych. Wszystkie inne kategorie otwierają wiarę na łatwą ideologizację…” – twierdzi abp Grzegorz Ryś. O czym niewątpliwie należy nie zapominać mając na uwadze dobro Kościoła. A tym dobrem jest przedstawianie wizerunku Kościoła bez przekłamań z wykorzystaniem tylko uczciwych technik prezentacji, bez jakichkolwiek znamion manipulacji.
Wizerunek Kościoła katolickiego w naszym kraju znalazł się na równi pochyłej. Można go jednak zmienić. To jest realne. Trzeba sobie uświadomić, na czym polega istota kłopotu. Ksiądz prof. Andrzej Draguła – zwracając się do biskupów i księży – stwierdził iż: „nie jest ważne to, jacy jesteśmy, ale ważne jest to, jak nas postrzegają, trzeba więc zrobić wszystko, by postrzegano nas lepiej”. Z tego powodu skupia się na prawdzie i podkreśla, że problem wizerunkowy polega niejednokrotnie na upowszechnianiu nieprawdziwego obrazu. Chodzi więc tak naprawdę nie o poprawę wizerunku (bo on sam w sobie jest dobry), ale o poprawienie komunikacji wizerunkowej, po to, aby prawdziwy image trafił do świadomości odbiorców. Natomiast ks. Artur Słomka uważa, że „Problemy Kościoła katolickiego w Polsce z wizerunkiem w mediach wynikają głównie z niedomogów komunikacyjnych, a czasem wręcz ze świadomie wprowadzanej przez niektóre osoby decyzyjne blokady komunikacyjnej. … co przynosi niejednokrotnie dodatkowe kłopoty i pogarsza image Kościoła w wymiarze nie tylko instytucjonalnym, ale również wspólnotowym”. W czasach, gdy wizerunek Kościoła przede wszystkim kształtują szeroko pojęte media, trzeba głównie dbać o to, aby obecny w nich obraz Kościoła był maksymalnie prawdziwy.
Przekazywanie informacji o Kościele zgodnej z prawdą jest pierwszą funkcją, jaką mają do spełnienia media.
